Gastblogger Marta: De poetshulp heeft het gedaan

Eerste kennismaking 

Het is weer één van die spannende momenten: de eerste keer bij een nieuwe klant. Telkens weer datzelfde gevoel: spanning, hartkloppingen, vlinders in de buik en een beetje onzekerheid. Zal het meevallen? Welke woning is het, wat is de klant voor iemand, welke verwachtingen heeft hij of zij? Zal het klikken tussen ons? “Gewoon jezelf blijven,” zeg ik tegen mezelf: “Je bent een goede professional, alles komt goed.” Ik probeer cool te blijven terwijl ik de trap naar boven neem. Een beetje opwarming zal me goed doen.

Boven wacht een verzorgde bejaarde dame: “Ik ben mevrouw Peters, je mag me Antoniene noemen.” Ze kijkt aandachtig naar mij en wijst de kapstok aan waar ik mijn jas kan ophangen. Ik voel haar blik in mijn rug als ik mijn werkschoenen en schort aantrek. “De vorige had nooit haar schort aan,” zegt ze. Ze mist de poetshulp die ze vier jaar lang had, en die twee weken geleden gestopt is met werken.

Rondleiding en daar gaan we

Antoniene laat mij haar appartement zien. Ik stel vragen als ik iets niet goed begrijp. Ik heb alle nodige info en ik kan aan de slag. Op het einde van mijn werkuren zal ik meer weten, of ik alles heb om goed te kunnen werken en of ik genoeg tijd heb om alles te kunnen doen wat Antoniene van mij verwacht.

“Marta, wil je misschien iets drinken? Hier staat een fles water.” Ik heb altijd mijn eigen drank mee, maar ik apprecieer de gastvrijheid. In de berging zie ik dat alle vodden gewassen zijn! Super! Meteen is Antoniene al één van mijn goede klanten! In de badkamer vul ik een emmer met water. Een beetje allesreiniger erin en ik ben vertrokken. Antoniene leest de krant, maar ik voel dat ze aandachtig naar mij kijkt. Het maakt mij niet uit, ik doe gewoon mijn job. 

De sproeier doet het niet...

“Ik ga me wassen.” Antoniene vouwt haar gazet op. Plotseling hoor ik een gil vanuit de badkamer: “Martaaa! Wat heb je met de sproeier gedaan?!” Ik loop naar de badkamer en kijk naar de sproeier. Er zijn tientallen gaatjes in de douchekop maar het water stroomt maar door een paar. “Hoe moet ik nu een douche nemen?” “Sorry, Antoniene, ik heb dat niet gedaan, de kalk heeft het gedaan.” Rond elk gaatje in de douchekop zit er rubber, en rond elk stukje rubber een mooi laagje kalk.

“Je zult een uurtje moeten wachten om te douchen.” Ze kijkt mij met verbazing aan. Ik draai de doucheknop los en zet hem omgekeerd in een kom met azijn. Een uurtje later schrob ik hem schoon. Antoniene kijkt met  bewondering toe hoe de kleine steentjes kalk loskomen.  

Vandaag heb ik geleerd: de poetshulp zal altijd de eerste verdachte zijn. Maar de vreugde in de ogen van mijn nieuwe klant helpt me alles te relativeren.

Www.iktoonrespect.be 

Op 18 maart lanceert het Werkbaarheidsfonds een grote sensibiliseringscampagne, gericht naar de klanten van dienstencheques, om het respect voor huishoudhulpen te verhogen. Het is de eerste campagne met de klant als doelgroep. De focus ligt hierbij op het belang van kwaliteitsvol en ergonomisch materiaal dat huishoudhulpen voor het uitoefenen van hun job nodig hebben. 

Het fonds werkt mee aan het uitstippelen van een opleidingsbeleid voor alle werknemers en ondernemingen in de sector, door het uitbouwen, coördineren en bekendmaken van opleidingsinitiatieven. 

Voel je thuis als hulp in huis 

Helan Huishoudhulp ondersteunt graag deze campagne. Recent nog lanceerden we onze eigen campagne 'Voel je thuis als hulp in huis', waarbij we willen aantonen dat onze huishoudhulpen ondersteuning krijgen, niet enkel van ons als werkgever, maar ook van de klant.

Onder meer door het inzetten van poetscoaches, waarbij we zowel de medewerker als de klant helpen een aangename werksfeer- en ethiek te creëren, die alle betrokken partijen voldoening geeft. Niet enkel resultaatgericht dus, maar evengoed gericht op dialoog én het voorzien van correct materiaal.