De kracht van kinderopvang

Wij hebben begeleiders die met hart en ziel werken. Die mee willen werken aan onze waardenboom. Die open staan voor nieuwe uitdagingen. Die dagelijks verwonderd zijn door wat kinderen hen vertellen (meestal zonder woorden). Die nieuwsgierig zijn en hun creativiteit kunnen inzetten.

Die op onderzoek gaan naar de interesses van de kinderen en van daaruit handelen. Die elke dag de kinderen graag zien en genieten van kleine dingen zoals een flesje geven. Die kinderen laten ontdekken en hen uitdagen om iets zelf te proberen doen. Die genieten van boswandelingen met de kinderen en het tafelmoment zo gezellig mogelijk proberen maken.

Kortom begeleiders die binnen de eigen mogelijkheden steeds zoeken naar de individuele interesses van het kind en daaraan tegemoet proberen komen.

Lees hier enkele kleine anekdotes die je hart verwarmen.

Magische fantasie

Er was eens een kereltje dat zijn laatste dag in het kinderdagverblijf beleefde. Toen alle andere kinderen na het middageten in bed lagen, was er echt tijd voor hém. Hij nam dat moment. Hij trok de begeleiders mee in dit moment. Wat begon als een eenvoudig “Kiekeboe, waar is ..."-spelletje, ontwikkelde zich tot een fantasieverhaal, rijk aan taal en dynamiek.

Hij ging op pad naar zijn school, die achter de openstaande deur van de kast lag. En hop, daar was hij terug. Na een tijdje bracht hij zijn onzichtbare rugzak bij in het spel. Opnieuw naar school, achter de kastdeur en terug.

Ik zag na een tijdje de rugzak open en toe gaan met de rits. Er werden dingen in gestoken en uitgehaald. Er zat fruit in en een koekje en ook een brooddoos. In de brooddoos zat heerlijke chocolade. Er werd gesmuld van de chocolade.

Het ritueel werd nog een aantal keer herhaald en dan wilden de begeleiders ook wel een stukje chocolade. Iedereen mocht proeven, de fantasiechocolade werd gedeeld en ook ik ,‘die dame’, kreeg een stukje. Zo lekker! 

- Saar

Wobbelbelevingen: 

Hoe kan ik over de Wobbel lopen? Kleine stapjes, grote of moet ik erop springen? Wauw, dat wiebelt. Met steun van de begeleider of zonder?

Elk kind ontdekt op zijn eigen manier en tempo wat het kan, wordt uitgedaagd en krijgt vertrouwen om het te proberen. Omgedraaid is de Wobbel een brug. Dat lukt goed zonder de handen vast te houden van de begeleider of misschien kan ik wel wat sneller stappen en hop ... ik spring eraf!

De blikken van de kinderen zijn goud waard! Vol spanning, maar met het vertrouwen en de aanmoedigingen van de begeleider gaan ze nieuwe uitdagingen aan. De begeleider blijft nabij. Emoties en belevingen worden benoemd. Kinderen zijn fier en worden versterkt door de begeleider in wat ze kunnen.

Daarnaast ontdekken ze ook heel wat sociale vaardigheden: even op hun beurt wachten, elkaar helpen, kijken hoe de andere ermee omgaat, samen lachen en genieten van de overwinning van een ander kind. 

- Karen

Gezellig aan tafel

De kindjes gaan aan tafel voor het fruit en er is één kindje die met haar knuffel aan tafel zit en de knuffel niet wil lossen. De begeleider gaat naar haar toe en buigt zich. Ze vraagt of de knuffel misschien ook graag fruit wil eten? Waar het kind ‘ja’ op antwoordt. Ze neemt een stoel en zet die stoel naast haar neer waarop het kindje haar knuffel naast zich laat ploffen.

Het kindje eet haar fruit op en nadien loopt ze met haar knuffel van tafel. De begeleider vraagt haar of ze niet nog een beetje wil drinken, waarop ze ‘nee’ antwoordt. De begeleider laat haar rustig verder spelen. Wanneer meer kindjes aan tafel drinken krijgen , loopt ze terug naar tafel en drinkt ze toch een bekertje water. 

- Marthe

Wonderlijke lichttafel

Een lichttafel, gekleurde keien, doorschijnende voelzakjes, gekleurde vormen en slingers. Dit in combinatie met nieuwsgierige kindjes zorgde voor minutenlang sensorisch spelplezier. 

Achter een gekleurde vorm kijkt een kindje richting de begeleider. Ze trekt gekke bekken. Haar neus is plat geduwd tegen de vorm. De begeleider moet lachen, waarop de kinderen mee lachen. “Kijk, daar heb je een spiegel! Dan kan je jezelf ook zien in een andere kleur.” De begeleider neemt een gekleurde vorm en gaat voor de spiegel liggen. De kinderen komen naast haar liggen en doen haar na. Ze lachen.

Aan de lichttafel zit een ander kind met de gekleurde keien een toren te bouwen. Deze valt om. "Oh! Boem!", klinkt het. Ze probeert opnieuw. De begeleidster neemt en serpentine (carnavalslinger) en blaast deze uit. Er wordt terug gelachen. "Ik ook!", zeggen de kinderen. Na een paar keer blazen, neemt ze een stukje van de slinger en trekt er aan. De slinger komt volledig los. "Nog één!" Zo blijft het nog even door gaan. Voelen, kijken, ontdekken, maar vooral veel plezier!

- Dorien

Springen van de drukte  naar de fantasiebubbel

Vele kindjes die aan het crossen zijn van de ene naar de andere kant. Eerst tikten ze het raam, dan naar de kast. Hup naar de muur en terug naar het park. Twee kleine kapoenen begonnen te huilen. Zou het een hongertje zijn, toch al een beetje moe, of het feit dat er een paar rare mensen in de groep waren die daar normaal niet zijn?

Plots neemt de begeleider 'de witte doos'. Niet zomaar een doos. De begeleider rommelt met de box (ojeeeeetje er zit wel degelijk iets in). Alle kapoenen groot en klein huppelen naar de mat. Want geef toe, wie wil nu niet zien wat er daar allemaal uit de box komt?

Opeens werd het muisstil. De begeleider maakte ons een beetje nieuwsgierig door haar stem een beetje te vervormen. Wat leuk! En plots zat bijna iedereen met mondje open te kijken naar de begeleider. Die zomaar uit het niets 'de witte doos' bovenhaalde, ons allemaal muisstil kreeg en boeide met vele dieren die uit de box sprongen. Er kwamen ook leuke verhaaltjes en liedjes. Niets gepland en zonder voorbereiding duikelde de begeleider samen met de kindjes zomaar in een fantasiebubbel.

- Nele

Fier om te werken bij Kinderopvang 

We zien onze kindjes opgroeien van een zaadje tot een prachtige boom.
Op hun eigen tempo volgen ze de stroom.
Ze hebben af en toe hun (mindere) momenten maar wij kijken vooral naar hun talenten.
Als onze kindjes iets nieuws hebben geleerd, springen we een gat in de lucht.
We werken veel binnen maar als het weer het toelaat, zoeken we vooral naar de gezonde buitenlucht.
We laten onze kindjes graag ontdekken, spelen mee en trekken gekke bekken.
We stimuleren graag hun zelfstandigheid maar zorgen ook voor veel warmte en gezelligheid.
Zorgen wij voor jullie kindjes als voor ons eigen kind, dan zijn we allemaal gelukkig en blijgezind.

- Team Kinderopvang Bevertje