Het nieuwe normaal en sociale etiquette

Als mensen zijn we gewend om op een bepaalde manier om te gaan met elkaar. Ook met ons lichaam. Hoe nauwer de band met iemand, hoe dichter we deze ook laten komen bij ons lichaam. De gemiddelde afstand bij contact tussen dierbaren of goede vrienden is ongeveer 30 cm. We ‘zeggen’ dus iets met ons lichaam als we toenadering zoeken. Dit zit ergens ingebakken bij de sociale regels van ons menselijk contact. 

Wanneer we dit niet kunnen ‘zeggen’ met ons lichaam, voelen we deze dierbare boodschap minder binnenkomen, zelfs al ‘weten’ we rationeel waarom het niet kan. 

Een verlies van lichaamstaal en impliciete tools

Hoe we met ons lichaam spreken hangt af van ieders persoonlijke stijl. We hebben minder toegang tot die impliciete lichaamstaal en dit voelt lastig aan. Een anders ‘lijfelijk iemand’ mist nu niet enkel fysiek contact maar ook de eigen stijl en gewoontes om met mensen om te gaan en te spreken. 

Vloeken mag

Dit verlies mag even gezegd en gedeeld worden. Iedereen begrijpt rationeel de ‘zin’ van de nodige afstandsmaatregelen. Maar dit lastig vinden is verre van onzin. Neem het recht om met je dierbaren te vloeken op alle activiteiten en gewoontes die jullie nu niet kunnen doen samen omdat ze niet veilig genoeg zijn of te weinig afstand garanderen. Het kan zo een deugd doen...

Privacy en vertrouwen worden morele gevoeligheid: zijn dit onze ‘zaken’ wel? 

Het vertrouwde gevoel dat we hebben bij dierbaren, wordt nu soms in vraag gesteld. “Durf jij afspreken met X die al zoveel anderen heeft gezien? Die gaat te los om met de regels. Wie kies jij in de bubbel van vier?”. De vragen werden afgelopen week heel voorzichtig of impliciet gesteld:  Gevoelige gespreksonderwerpen. 

We beginnen elkaar anders in te schatten omdat we in bubbels van vier leren denken, waar ieder een verantwoordelijkheid moet opnemen voor elkaar. Dit kan ertoe leiden dat mensen elkaar beginnen te vermijden of aanspreken op wat goed gedrag is. Een indirect effect kan zijn dat mensen zich geschonden voelen in hun privacy of veroordeeld in hun persoonlijkheid.  Wat kun je doen?

Beschuldig de roze olifant in de kamer

Het vertrouwen in wetenschap is soms groter dan in elkaar.

Het is heel belangrijk dat we beseffen dat het coronavirus de grote boosdoener is in dit verhaal. In tijden van bedreiging, vallen we terug op overleven. Wetenschap krijgt momenteel ons grootste vertrouwen: in onzekere tijden geeft de wetenschap ons een zekere voorspelbaarheid en richtlijn om naar te leven. 

Wanneer je spanningen ervaart, help elkaar deze realiteit te erkennen. Normaliseer elkaar in deze angst en dit wantrouwen. En probeer elkaar gerust te stellen. 

Maak afspraken in plaats van verwijten

Een ideaal motto voor relationele spanningen in tijden van corona. Hoe vreemd het ook lijkt om bepaalde zaken explicieter en zakelijker te bespreken, probeer dit toch uit. Hou je niet in om mee te delen waar je bezorgdheden en angsten liggen. Deze openheid tonen nodigt anderen uit tot hetzelfde. In die uitwisseling ligt een kans tot verbinding, steun en duidelijke afspraken. 

Ga een moeilijke gesprek niet uit de weg

Een paar communicatierichtlijnen.

• Erken het effect van de nieuwe realiteit.
   ‘Het is vreemd he, dat we nu veel meer bezig zijn met hoe we ons gedragen en iets te zeggen hebben over met wie we allemaal afspreken. Ik vind dit toch lastig.’
  Zo erken je ook ieders onzekerheid en wantrouwen.
   
• Ga er niet van uit dat mensen kwaadwillig zich simpelweg niet aan regels houden. 
  Blijf nieuwsgierig en bevraag op respectvolle manier. En probeer begrip te vinden voor ieders individuele leefsituatie in hoe uitdagend deze richtlijnen kunnen zijn
  ‘Hoe ga jij met die regel van 4 om met zo een groot gezin? Wat vind jij er lastig aan als single?‘ Ik voel dat ik me zorgen maak om hoeveel mensen je al hebt gezien, en dat houdt me bezig als ik met jou wil afspreken’
   
• Toon hoe dan ook je nood om elkaar te zien
  ‘Ik wil je heel graag zien, maar het voelt voor mij te vroeg aan’
   
• Blijf bij je eigen gevoel of nood in plaats van te spreken in termen van waarheden...
  ‘Ik begrijp dat jij het zo aanpakt, ik voel de nood om het anders te doen, die grens geeft me een veilig gevoel’
   
• Erken en bevraag iemands onzekerheid en wantrouwen
  ‘Wat maakt dat dit voor jou  extra moeilijk aanvoelt?’
   
• Uit je gevoel en toets af
  ‘Ik heb de indruk dat je me wantrouwt in mijn gedrag, klopt dit? Ik vind het lastig want denk dan dat je me niet vertrouwt.’

De Helan Luisterlijn

Lukt het je niet om deze tips om te zetten in de praktijk? Dat is niet erg en helemaal begrijpelijk. Belangrijk is dat je over je angsten en frustraties praat. Vind je niemand in je omgeving waarbij dit lukt? Weet dan dat je als klant van Helan een beroep kunt doen op de Helan Luisterlijn. Anoniem, vrijblijvend en tot 5 gesprekken gratis.